Bölüm:   2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

İBRANİLER 1

¹Tanrı, peyderpey ve çeşitli yollarla peygamberler aracılığıyla eski zamanlarda atalara seslenmiş olup ²bu günlerin sonunda bize Oğul aracılığıyla seslendi. O’nu her şeyin mirasçısı olarak atadı ve O’nun aracılığıyla evrenin çağlarını kurdu. ³Tanrı’nın yüceliğinin parıltısı, özünün izi olarak ve O’nun kuvvetinin sözüyle her şeyi devam ettirerek günahlarımızın arınmasını Kendi aracılığıyla sağladıktan sonra Azametin^a sağında, yükseklerde oturdu. ⁴Miras aldığı ismin meleklerinkinden mükemmel olduğu derecede onlardan üstün oldu.⁵Meleklerin hangisine herhangi bir zamanda, “‘Sen Oğlumsun, bugün Sen Benden doğdun’” ve tekrar, “Ben ona Baba olacağım ve o Bana Oğul olacak” dedi? ⁶İlk Doğanı yeryüzüne tekrar getireceği zaman, “Bütün melekler O’na tapınsınlar” diyor.⁷Melekler hakkında, “Ruhları O’nun melekleri ve ateşin alevini O’nun hizmetkârları Yapan” derken ⁸Oğul hakkında, “‘Senin tahtın, ey Tanrı, ebediyen kalıcıdır. Krallığının asası adalet asasıdır. ⁹Doğruluğu sevdin ve kanun tanımazlıktan nefret ettin. Bu yüzden Tanrı, Senin Tanrın, sevinç yağıyla Seni arkadaşlarından daha fazla meshetti’” ¹⁰ve “‘Sen başlangıçta, Rab, dünyanın temelini attın ve gökler ellerinin eserleridir. ¹¹Onlar yok olacak ama Sen kalırsın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. ¹²Bir pelerin gibi onları düreceksin. Değiştirilecekler. Ama Sen aynısın ve yılların bitmez.’” ¹³Ama meleklerin hangisine herhangi bir zamanda “Ben düşmanlarını ayaklarına iskemle olarak koyana dek sağımda otur” demiştir? ¹⁴Kurtuluşu miras almak üzere olanlar için hizmete gönderilen görevli ruhlardır hepsi değil mi?

^a1:3 “Azamet”: “Ululuk” anlamına gelir.

Bölüm 1: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 2

¹Bundan dolayı akıntıya kapılmayalım diye zihnimizi duyulmuş şeylere çok daha dikkatlice çevirmemiz lâzım. ²Çünkü melekler aracılığıyla bildirilmiş söz sabit olup her suç ve itaatsizlik adil karşılık aldıysa, ³bu denli büyük kurtuluşu umursamazsak biz nasıl kaçacağız? Bu kurtuluş ilk olarak Rab aracılığıyla bildirilmeye başlandı ve onu duymuş olanlar tarafından bize teyit edildi. ⁴Belirtiler, harikalar, çeşitli mucizeler ve Kendi isteğine göre Kutsal Ruh’un dağıtımlarıyla Tanrı da buna tanıklık etti.⁵Çünkü bahsetmekte olduğumuz gelecek dünyayı meleklerin yetkisi altına koymadı ⁶ancak biri bir yerde şöyle tanıklık etti: “İnsan nedir ki onu anasın veya insanoğlu nedir ki onunla ilgilenesin? ⁷Onu meleklerden biraz aşağı alçalttın^a. Yücelik ve onur tacını ona giydirdin, onu ellerinin işleri üzerine atadın. ⁸Her şeyi onun ayakları altına koydun.” Çünkü Tanrı her şeyi insanın ayaklarının altına koyduğu zaman, insana bağımlı kılınmamış hiçbir şeyi bırakmadı. Ancak şu an her şeyi insana bağımlı kılınmış olarak henüz görmüyoruz.⁹Ama Tanrı’nın lütfuyla herkes için ölümü tatsın diye meleklerden biraz aşağı alçaltılmış^b olan İsa’yı, ölüm acısından dolayı yücelik ve onur tacı giydirilmiş olarak görüyoruz.¹⁰Çünkü birçok oğulu yüceliğe getirirken onların kurtuluşunun Reisi’ni acılarla tamamlaması, her şeyin varoluşunun sebebi ve var edeni Olan’a uygundu.¹¹Çünkü hem kutsal kılan hem de kutsal kılınanların hepsinin Bir’den^c olmalarından dolayı onlara kardeşler olarak hitap etmekten utanmıyor. ¹²Şöyle diyor: “İsmini kardeşlerime duyuracağım. Topluluk içinde Seni ilahiyle öveceğim.” ¹³Ve tekrar, “Ben O’na güveneceğim.” Ve yine, “İşte ben ve Tanrı’nın bana verdiği çocuklar.” ¹⁴Bu çocuklar et ve kandan paydaş oldukları için O da benzer şekilde aynı şeylerden pay aldı ki ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis'i, ölüm aracılığıyla etkisiz kılsın ¹⁵ve ölüm korkusu yüzünden yaşamları boyunca kölelik boyunduruğu altında kalanların hepsini salıversin.¹⁶Çünkü meleklere yardım etmediği ancak İbrahim’in soyuna yardım ettiği kesindir.¹⁷Bundan dolayı, halkın günahlarına kefaret sağlaması için Tanrı’ya yönelik gereklerle ilgili olarak merhametli ve sadık bir başkahin olsun diye, her yönden kardeşlere benzemeliydi. ¹⁸Çünkü denenmiş olmakla Kendisi zorluk yaşadığı için, denenmekte olanlara yardım edebilir.

^a“Onu meleklerden biraz aşağı alçalttın” ya da “Kısa zaman için onu meleklerden aşağı alçalttın”
^b“meleklerden biraz aşağı alçaltılmış" ya da “kısa zaman için meleklerden aşağı alçaltılmış”
^c”Bir’den”: “Bir zattan” anlamına gelir

Bölüm 2: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 3

¹Bundan dolayı, kutsal kardeşler, göksel çağrıya paydaş olanlar, ikrarımızın Elçisi ve Başkâhini İsa Mesih’i düşününüz. ²Musa’nın da yaptığı gibi evinin tümünde O’nu atamış olan Tanrı’ya sadık kaldı. ³Çünkü bir evi inşa eden kişi, o evden ne derece fazla onura sahipse, İsa da, Musa’dan daha fazla yüceliğe layık görülmüştür. ⁴Çünkü her ev biri tarafından inşa edilir, her şeyi inşa etmiş olan da Tanrı’dır. ⁵Musa, söylenecek olanlar hakkında tanıklık ederek, bir hizmetkâr olarak Tanrı’nın bütün evinde sadıktı. ⁶Ama Mesih, Oğul olarak O’nun evi üzerine sadıktır. Eğer bu umudun güvenini ve kıvancını sona kadar sıkı tutarsak, bizler O’nun eviyiz. ⁷Bu yüzden Kutsal Ruh’un dediği gibi, “Bugün O’nun sesini duyarsanız, ⁸hiddetlendirmedeki, çöldeki deneme günündeki gibi yüreklerinizi katılaştırmayınız. ⁹Atalarınız Beni orada denediler. Kırk yıl boyunca Beni sınadılar ve yaptığım işleri gördüler. ¹⁰Bu yüzden o kuşağa darıldım ve ‘Yürekte sürekli sapıyorlar; onlar yollarımı tanımadılar da’ dedim. ¹¹Öfkemde ant içtiğim gibi, ‘istirahatime girmeyecekler.’” ¹²Kardeşler, yaşayan Tanrı’dan uzaklaşmaya neden olan imansızlık barındıran kötü bir yüreğin hiç birinizde bulunmamasına dikkat ediniz. ¹³Aksine, sizlerden hiç kimsenin günahın aldatıcılığından katılaşmaması için “bugün” denildiği sürece her gün birbirinizi teşvik ediniz. ^14-15Çünkü eğer, “Bugün O’nun sesini duyarsanız, hiddetlendirmedeki gibi yüreklerinizi katılaştırmayınız” denildikçe, iman özünün başlangıcını sona kadar sıkı tutarsak Mesih’e paydaş olmuşuz. ¹⁶Sonuçta kimler duyup hiddetlendirdi? Musa aracılığıyla Mısır’dan çıkmış olanların hepsi değil mi? ¹⁷Kime kırk yıl dargın kaldı? Cesetleri çölde düşen günah işlemiş olanlara değil miydi? ¹⁸O’nun istirahatine girmeyeceklerini, itaatsizlik etmiş olanlara ant içmediyse kime ant içti? ¹⁹Sonuçta imansızlık yüzünden giremediklerini görüyoruz.

Bölüm 3: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 4

¹Bunun için istirahatine girmek için bir vaat bulunmaktayken sizden birinin ona erişmemiş görünmesinden korkalım. ²Çünkü biz de onlar gibi müjdelendik ama duyanlarda imanla birleştirilmediğinden, duydukları sözün onlara faydası olmadı. ³İşlerinin dünyanın kuruluşundan beri tamamlanmış olmalarına rağmen “Öfkemde ant içtiğim gibi, ‘istirahatime girmeyecekler’” dedi. Bu sözün esasına göre, biz inanmış olanlar O’nun istirahatine gireriz. ⁴Yedinci günle ilgili olarak bir yerde şöyle demiştir: “Ve Tanrı yedinci günde tüm işlerinden dinlendi.” ⁵Ve tekrar şöyle demiştir: “‘istirahatime girmeyecekler.’” ⁶Buna göre kaldı ki bazıları ona girecekler ve daha önce müjdelenmiş olanlar itaatsizlikten dolayı giremediler. Bu yüzden ⁷bunca zaman sonra Davut’ta seslenerek tekrardan “bugün” diye bir gün belirliyor, “Bugün O’nun sesini duyarsanız, yüreklerinizi katılaştırmayınız” diye söylediği gibi. ⁸Çünkü Yeşu onları istirahate kavuştursaydı, Tanrı sonradan gelecek başka bir gün hakkında söz etmezdi. ⁹Sonuç olarak Tanrı’nın halkına bir Şabat istirahati kalıyor. ¹⁰Tanrı’nın Kendi işlerinden istirahat ettiği gibi O’nun istirahatine girmiş olan da işlerinden dinlenmektedir. ¹¹Buna göre aynı itaatsizlik örneğine kimse düşmesin diye o istirahate girmeye gayret edelim. ¹²Çünkü Tanrı’nın sözü diri, etkili ve iki ağızlı her kılıçtan keskindir. Canı ve ruhu, eklemleri ve ilikleri birbirlerinden ayırana kadar delmekte ve yüreğin düşünceleriyle kanaatlerini sezinleyebilmektedir. ¹³O’nun önünde görünmez hiçbir varlık yoktur; tam tersine, hesap vereceğimiz Tanrı’nın gözlerine her şey çıplak ve açıktır. ¹⁴Göklerden geçmiş büyük Başkâhinimiz – Tanrı’nın Oğlu İsa – olduğu için ikrarımızı sıkı tutalım. ¹⁵Çünkü zayıflıklarımıza paydaşlık duyamayan bir başkâhinimiz yok ancak O her durumun benzerini günah işlemeden yaşamıştır. ¹⁶Buna göre, merhamet alalım ve zamanında yardımı olması için lütuf bulalım diye lütuf tahtına güvenle yaklaşalım.

Bölüm 4: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 5

¹Çünkü her başkâhin, hem bağış sunularını hem de günahlar için kurbanları sunmak üzere, Tanrı’ya yönelik görevlerde insanlardan belirlenip insanlar adına atanır. ²Bilgisiz olanlara ve yoldan sapanlara acıyabilir çünkü kendisi de zayıflıkla kuşatılmıştır. ³Bundan dolayı halk için olduğu gibi, kendisi için de günahlara karşılık olarak sunu getirmelidir. ⁴Kimse kendi kendine başkâhin olma şerefini almaz; ancak Harun gibi, Tanrı tarafından çağrılan kişi [bu görevi alır]. ⁵Böylece Mesih de başkâhin olmak için kendi kendini yüceltmedi; aksine O’na “Sen Oğlumsun, bugün Sen Benden doğdun” diyen Tanrı [O’nu atadı]. Yine Tanrı başka bir yerde de şöyle dedi: ⁶“Sen Melkisedek kâhinlik nizamına göre ebediyen kâhinsin.” ⁷Bedeninde bulunduğu günlerde, güçlü feryat ve göz yaşlarıyla O’nu ölümden kurtarabilecek güçte olan Tanrı’ya dilekler ve yalvarışlar sunup hürmetkârlığından dolayı işitilmişken, ⁸Oğul olduğu halde, çektiği acılardan itaati öğrendi. ^9-10Tamamlanmış ve Melkisedek kâhinlik nizamına göre Başkâhin olarak Tanrı tarafından atanmış olup O’na itaat edenlerin hepsi için ebedi kurtuluşun kaynağı oldu. ¹¹Bununla ilgili söyleyecek sözümüz çok, ama kulaklarınız işitmekte ağırlaştığından anlatması zordur. ¹²Çünkü bunca zaman sonra sizler öğretmenler olmalıyken, sizin Tanrı’nın sözlerinin başlangıç ilkelerini size öğretecek birine tekrar ihtiyacınız var ve katı yiyecek yerine süte ihtiyaçlı olmuşsunuz.¹³Çünkü süte bağlı olan herkes bebek olduğu için doğruluk sözüyle ilgili deneyimsizdir. ¹⁴Oysa katı yiyecek olgunlara aittir; deneyim yoluyla duyuları iyi ile kötüyü ayırt etmek için eğitilmişlerdir.

Bölüm 5: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 6

^1-2Bunun için Mesih’le ilgili başlangıç sözünü geride bırakıp; ölü işlerden tövbe, Tanrı’ya iman, ritüel yıkamalarla ilgili öğreti, el koyma, ölümden diriliş ve ebedi yargı konuları hakkında tekrar temel atmadan, olgunluk üzerine yönlendirilelim. ³Tanrı izin verirse bunu yapalım. ⁴Çünkü bir kez aydınlanmış, göksel armağanı tatmış, Kutsal Ruh’a paydaş olmuş, ⁵Tanrı’nın iyi sözünü ve gelecek çağın kuvvetlerini tadıp ⁶düşmüş olanları tövbe konumuna yenilemek imkânsızdır; Tanrı’nın Oğlu’nu kendileri için tekrar çarmıha germekte ve aşağılanmaya maruz bırakmaktadırlar. ⁷Çünkü üzerine sıkça yağan yağmuru içen ve kimler için işleniyorsa onlara faydalı bitki üreten toprak Tanrı’dan bereket alır. ⁸Ancak dikenler ve devedikenleri üreten arazi yararsız ve lanete yakındır; sonu yakılmaktır. ⁹Böyle konuşsak da, sevgili kardeşler, sizinle ilgili daha iyi ve kurtuluşa ait şeylerden eminiz. ¹⁰Çünkü Tanrı adaletsiz değildir; işinizi, kutsallara hizmet etmiş ve hizmet etmekte olmakla O’nun ismine gösterdiğiniz sevgiden kaynaklanan emeği unutmaz. ^11-12Ama, tembel olmak yerine imanla ve sabretmekle vaatleri miras alanların örneğine uyan kişiler olmanız için sona kadar umudun tam güvenine sahip olmaya her birinizin aynı gayreti göstermesini arzu ediyoruz. ^13-14Çünkü Tanrı İbrahim’e vaatte bulunduğu zaman, ant içecek daha üstün bir varlık olmadığı için, “Seni bereketledikçe bereketleyecek ve çoğalttıkça çoğaltacağım” diyerek Kendi üzerine ant içti. ¹⁵Ve böylece İbrahim sabrederek vaade kavuştu. ¹⁶İnsanlar ise daha büyük bir varlığın üzerine ant içerler ve her tartışmanın sonu antla bağlanır. ¹⁷Ant aracılığıyla tasarısının değişmezliğini vaadin mirasçılarına daha da fazla göstermek isteyen Tanrı, antla araya girdi. ¹⁸Önümüzdeki umuda tutunmak için sığınmaya kaçan bizler güçlü teşviğe sahip olalım diye Tanrı, yalan söylemesi imkânsız olan iki değişmez eylem aracılığıyla bunu yaptı. ^19-20Canın bir çapası olarak bu umuda sahibiz. Bu umut hem güvenilirdir hem de sabittir. Melkisedek kâhinlik nizamına göre ebediyen Başkâhin olmuş İsa’nın bizim için Öncü olarak girdiği perdenin arkasına bu umut giriyor.

Bölüm 6: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 7

¹Çünkü kralları kılıçtan geçirmekten dönen İbrahim’i karşılayan ve onu bereketleyen yüce Tanrı’nın kâhini, Şalem Kralı olan bu Melkisedek’e ²İbrahim her şeyden ondalık ayırdı. Melkisedek önce “Doğruluk Kralı,” sonra da “Şalem Kralı,” yani “Esenlik Kralı,” olarak çevrilir. ³Babasız, annesiz, soyağacı olmayan, günlerinin ne başlangıcı ne de sonu olan, Tanrı’nın Oğlu’na benzeyen bu Melkisedek sonsuza dek kâhin olarak kalacaktır. ⁴Aile reisi İbrahim’in ganimetlerden ondalık verdiği bu kişinin ne kadar büyük olduğuna bakın. ⁵Bir yandan kâhinlik görevini alan Levi Oğullarının Yasa’ya göre halktan, yani İbrahim’in bedeninden gelmiş olmalarına rağmen kardeşlerinden, ondalık alma buyruğu vardır. ⁶Ama diğer yandan soyağacı onlardan köklenmeyen bir kişi İbrahim’den ondalık aldı ve vaatlere sahip olanı bereketledi. ⁷Tartışılmazdır ki; daha küçük olan daha büyük olan tarafından bereketlenir. ⁸Ayrıca bir yanda ölümlü insanlar ondalık alırlar, ama burada yaşamakta olduğuna tanıklık edilen bir kişi ondalık aldı. ⁹Hatta denebilir ki; İbrahim aracılığıyla, ondalık alan Levi dahi ondalık ödedi. ¹⁰Çünkü Melkisedek İbrahim’i karşıladığı zaman Levi hâlâ atasının bedenindeydi. ¹¹Buna göre ruhsal eksiksizlik Levi kâhinliği aracılığıyla olsaydı (çünkü bu kâhinliğe dayalı olarak Yasa halka verildi), “Harun kâhinlik nizamına göre” demek yerine, Melkisedek kâhinlik nizamına göre başka bir kâhinin ortaya çıkmasına ne gerek kalırdı? ¹²Sonuçta kâhinlik değişince mecburen yasa da değişir. ¹³Zira söz konusu olan kişi, sunakla ilgilenmiş olan kimsenin bulunmadığı başka bir oymağa bağlıydı. ¹⁴Çünkü bellidir ki; Rabbimiz, kâhinlikle ilgili olarak Musa’nın hiç bahsetmediği Yahuda oymağından ortaya çıktı. ^15-16İnsan soyuna bağlı bir yasa buyruğuna dayalı olarak ortaya çıkmak yerine yok edilmez bir hayatın gücüne dayalı olarak, Melkisedek benzerliğinde başka bir kâhin ortaya çıkarsa, dediğimiz daha da çok bellidir. ¹⁷Çünkü şöyle tanıklık ediliyor: “Sen Melkisedek kâhinlik nizamına göre ebediyen kâhinsin.” ¹⁸Zira zayıf ve yararsız olması nedeniyle önceki buyruk kaldırılıyor. ¹⁹Çünkü Yasa hiçbir şeyi eksiksiz kılmadı. Yasa, daha iyi bir umudun gelişine araç oldu. Bu umut aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşırız. ^20-22Bir yandan Harun oğulları, ant olmadan kâhin oldular. Ama diğer yandan İsa, Kendisine “Rab ant içti ve üzüntü hissetmeyecek: ‘Sen Melkisedek kâhinlik nizamına göre ebediyen kâhinsin’” diyenin aracılığıyla kâhin oldu. İsa ant olmadan değil, antla kâhin olması ne derecede üstünse o ölçüde, daha iyi bir antlaşmanın kefili oldu. ²³Harun Oğullarının devam etmeleri ölümle engellendiği için, onlardan çok sayıda kişi kâhin oldu. ²⁴Ancak İsa, ebediyen hayatta kaldığı için sonsuza dek kâhinliğe sahiptir. ²⁵Bundan dolayı O’nun aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşanları sonsuza dek kurtaracak güçtedir. Onlara aracılık etmek için her zaman yaşamaktadır. ²⁶Çünkü böyle bir başkâhin – kutsal, masum, lekesiz, günahkârlardan ayrılmış ve göklerden daha yükseğe yükselmiş – bize uygundu. ²⁷Evvelki başkâhinler gibi her gün önce kendi günahları, sonra halkın günahları için kurbanlar sunma mecburiyeti yoktu. Çünkü İsa, kendisini sunmakla bunu tek bir kez yaptı. ²⁸Çünkü Yasa, zayıflığı olan insanları başkâhinler olarak atar ama Yasa’dan sonra gelen ant sözü, ebediyen tamamlanmış Oğul’u başkâhin olarak atar.

Bölüm 7: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 8

^1-2Söylenilen sözlerin ana noktası şudur: göklerde Azamet’in tahtının sağında oturmuş, kutsal yerlerin ve asıl çadırın^a Hizmetkârı olan böyle bir Başkâhinimiz vardır. Bu çadırı, insan değil, Rab kurdu. ³Her başkâhin bağış sunuları ve kurbanlar sunmak için atanır. Bu yüzden bizim Başkâhinimiz’in de sunacak bir şeyi olmasının zorunluluğu vardır. ⁴Eğer yeryüzünde olsaydı, kâhin olmazdı. Çünkü Yasa’ya göre bağış sunuları sunan kâhinler vardır. ⁵Musa çadıra^b şekil vermek üzereyken, kendisi şöyle uyarıldı: “Bak,” Tanrı diyor, “her şeyi dağda sana gösterilen kalıba göre yapacaksın.” Böylece kâhinler göksel gerçeklerin örneği ve gölgesi olan bir çadıra hizmet ediyorlar. ⁶Ama şimdi bizim Başkâhinimiz, daha iyi vaatlere dayalı olarak yürürlüğe alınmış daha iyi bir antlaşmanın Aracısı olması derecesinde, daha mükemmel bir hizmete kavuşmuştur. ⁷Çünkü bahsettiğimiz birinci antlaşma kusursuz olsaydı, ikinci bir antlaşmaya ihtiyaç olmazdı. ⁸Tanrı kusur bulduğu için halkına şöyle diyor: “‘İşte, günler geliyor,’ diyor Rab. ‘İsrail evi ve Yahuda evi ile yeni bir antlaşma akdedeceğim; ⁹bu, Mısır’dan çıkarmak için onların elini tuttuğum gün atalarıyla yaptığım antlaşma gibi olmayacak. Çünkü onlar antlaşmamda kalmadılar ve Ben de bu yüzden onlara aldırış etmedim,’ diyor Rab. ¹⁰‘Çünkü o günlerden sonra İsrail evi ile yapacağım antlaşma şudur’ diyor Rab: ‘Yasalarımı onların zihnine koyarak onların yüreğine yazacağım. Onların Tanrı’sı olacağım ve onlar Benim halkım olacaklar. ¹¹Rab’bi tanı diye kimse yurttaşını ve kimse kardeşini eğitmeyecek. Çünkü küçüğünden büyüğüne kadar hepsi Beni tanıyacaklar. ¹²Çünkü kötülüklerine karşı lütufkâr olacağım, günahlarını ve kanun tanımazlıklarını bir daha asla anımsamayacağım.’” ¹³ “Yeni” demekle birinicisini eski kılmıştır. Eskiyen ve yaşlanan ortadan kaybolmaya yakındır.

^a “asıl çadır” : bkz. ayet 5
^b Bu çadır, Musa’ya verilen Yasa’da Tanrı’nın İsrail için emrettiği toplumsal ibadet yeriydi. Bu ibadet yeri, Tanrı’nın göksel huzurunu (“asıl çadırı,” ayet 1-2) resmediyordu. Bkz. İbraniler 9:1-12.

Bölüm 8: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 9

¹Birinci antlaşmanın da hizmet nizamları vardı. Dünyasal olan kutsal yer de ona aitti. ²İçinde kandillik, masa ve masaya konulan ekmeklerin bulunduğu birinci çadır kuruldu; buraya “Kutsal Yer” denir. ³İkinci perdeden sonra “En Kutsal Yer” denilen çadır vardı. ⁴Bu çadırın altın buhur sunağı ve her yanı altınla kaplanmış antlaşma sandığı vardı. Sandıkta altın man^a testisi, Harun’un filizlenmiş değneği ve antlaşma levhaları vardı. ⁵Sandığın üstünde, kefaretgâhı gölgeleyen izzetli keruvlar vardı. Bunların ayrıntılarıyla ilgili konuşmak için, şu an uygun bir zaman değildir. ⁶Bu çadırlar böylece kurulduktan sonra, hizmetleri gerçekleştiren kâhinler her zaman birinci çadıra girerlerdi. ⁷Ama ikinci çadıra yalnız başkâhin, yılda bir girerdi. Başkâhin, kendisinin ve halkın bilmeden işledikleri suçlar için sunduğu kan olmadan buraya girmezdi. ⁸Kutsal Ruh, birinci çadır var olduğu sürece En Kutsal Yer’e giden yolun henüz açıkça gösterilmemiş olduğunu belli ediyordu. ⁹Bu çadır, şimdiki zamana yönelik bir kıssadır: ibadet eden kişiyi vicdanen eksiksiz kılamayan bağış sunuları ve kurbanlar sunulmaktadır. ¹⁰Sadece yiyecekleri, içecekleri, çeşitli yıkamaları ve bedensel ilkeleri kapsayan bu nizamlar, düzeltilme zamanına dek uygulamaya kondular. ¹¹Fakat Mesih, gelmek üzere olan iyi şeylerin Başkâhini olarak ortaya çıktığı zaman, elle yapılmış olmayan, yani bu yaratılışa ait olmayan, daha büyük ve daha mükemmel çadırdan, ¹²tekelerin ve danaların kanı aracılığıyla değil, Kendi kanı aracılığıyla, bir defa En Kutsal Yer’e girdi. Kefaretle ebedi kurtuluşu elde etmiştir. ¹³Çünkü boğalarla tekelerin kanı ve murdar olanlar üzerine serpilen düve külü, bedenin temiz sayılması için kutsallaşma sağlıyorsa, ¹⁴ebedi Ruh aracılığıyla Kendisini Tanrı’ya lekesiz olarak sunmuş olan Mesih’in kanı, yaşayan Tanrı’ya hizmet etmeniz için vicdanınızı ölü işlerden ne denli fazla temizleyecektir! ¹⁵Bundan dolayı, çağrılmış olanlar ebedi miras vaadine kavuşsunlar diye, Mesih Yeni Antlaşma’nın Aracısıdır. Birinci antlaşma çerçevesinde işlenmiş suçların fidyesini sağlayan ölüm gerçekleşmiş oldu. ¹⁶Çünkü nerede bir vasiyetname varsa, vasiyeti hazırlayanın ölümünün beyanı gerekir. ¹⁷Vasiyeti hazırlayan kişi sağ iken vasiyet etkin olmadığından, vasiyetnameler ölüler üzerine yürürlüğe girmektedirler. ¹⁸Bundan dolayı birinci antlaşma da kan olmadan yürürlüğe alınmadı. ¹⁹Çünkü Musa, Yasa’nın belirttiği her buyruk kendisi tarafından bütün halka bildirildikten sonra, su, kızıl yapağı ve zufaotuyla beraber danalarla tekelerin kanını alarak hem kitabın kendisinin hem de bütün halkın üzerine kan serpti. ²⁰“Tanrı’nın size emrettiği antlaşmanın kanı budur.” dedi. ²¹Ayrıca hem çadıra hem de tapınma hizmetine ait bütün kapların üzerine benzer şekilde kan serpti. ²²Yasa’ya göre hemen her şey kanla temiz kılınır ve kan dökülmeden bağışlama olmaz. ²³Böylece göklerdeki şeylerin örneklerinin bunlarla, fakat göksel şeylerin kendilerinin bunlardan daha iyi kurbanlarla temiz kılınmalarına gerek vardı. ²⁴Çünkü Mesih, asıllarının sureti olan elle yapılmış kutsal yerlere girmedi. Aksine, şimdi bizim uğrumuza Tanrı’nın huzurunda bulunmak için cennetin ta kendisine girdi. ²⁵Başkâhin, her sene kendisinin olmayan kanla En Kutsal Yer’e girer. Mesih’in cennete girmesi, kendisini bu şekilde çok kez sunmak üzere değildi. ²⁶Öyle olsaydı, dünyanın kuruluşundan beri çok kez acı çekmesi gerekirdi. Ancak şimdi, çağların sonunda kurban oluşuyla günahı ortadan kaldırmak için, tek bir defa ortaya çıkmıştır. ²⁷İnsanlar için, bir kez ölmenin ve bundan sonra da yargılanmanın belirlenmiş olduğu gibi, ²⁸Mesih de birçok kişinin günahlarını yüklenmek için tek bir kez sunulduktan sonra, kurtuluş için O’nu özlemle bekleyenlere, günahsız olarak ikinci kez görünecek.

^a“man”: İsrail halkı Mısır’dan çıktıktan sonra, Tanrı’nın onlara verdiği ekmektir (bkz. Mısır’dan Çıkış 16:14-15,31).

Bölüm 9: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 10

¹Yasa’da gelmek üzere olan iyi şeylerin asıllarının tam sureti değil, gölgesi vardı. Bu yüzden, kâhinler, daimi olarak her yıl sunmakta oldukları aynı kurbanlarla, hiçbir zaman Tanrı’ya yaklaşanları eksiksiz kılamazlar. ²Yoksa, bir kez günahlarından arınmış olan ibadet edenlerin, günahlarıyla ilgili vicdanî algıları kalmayacağından, bu kurbanların sunulması sona ermez miydi? ³Aksine her yıl bu kurbanlarda günahların anımsanması var. ⁴Çünkü boğaların ve tekelerin kanının, günahları ortadan kaldırması imkânsızdır. ⁵Bu yüzden Mesih, dünyaya geldiği zaman şöyle dedi, “Kurban ve sunu istemedin ama bana beden hazırladın. ⁶Yakmalık sunu ve günah için sunulardan hoşnut olmadın. ⁷Sonra şöyle dedim, ‘İşte, geldim (kitabın tomarında hakkımda yazılmıştır), ey Tanrı, Senin isteğini yapmak için.’” ⁸Yukarıda, “kurban ve sunu, yakmalık sunu ve günah için sunuları” (bu sunular Yasa’ya göre sunuluyorlar) “hem istemedin hem de onlardan hoşnut kalmadın.” derken, ⁹sonrasında “İşte geldim, ey Tanrı, Senin isteğini yapmak için.” demiştir. İkincisini kurmak için birincisini kaldırıyor. ¹⁰İsa Mesih’in bedeninin tek bir kez sunulmasıyla, Tanrı’nın bu isteği uyarınca kutsal kılındık. ¹¹Bir yandan her kâhin her gün hizmet ederek, günahları hiçbir zaman ortadan kaldıramayan aynı kurbanları sunmakta olup ayaktadır. ¹²Fakat diğer yandan İsa Mesih, günahlar için ebediyen geçerli tek bir kurban sunduktan sonra Tanrı’nın sağına oturdu. ¹³Artık Mesih, düşmanları Kendi ayakları altına iskemle olarak konuluncaya değin beklemektedir. ¹⁴Çünkü tek bir sunu ile kutsal kılınanları sonsuza dek eksiksiz kılmıştır. ^15-16 Kutsal Ruh da bize tanıklık ediyor. Şöyle ki önce, “‘O günlerden sonra onlarla yapacağım antlaşma şudur:’ diyor Rab. ‘Yasalarımı onların yüreğine koyarak onların zihnine yazacağım.’” diyor. Sonra da, ¹⁷“‘Onların günahlarını ve kanun tanımazlıklarını bir daha asla anımsamayacağım.’” ¹⁸Bunların bağışlanması varsa, bundan böyle günahla ilgili bir sunu yoktur. ¹⁹Böylece kardeşler, İsa’nın kanıyla en kutsal yere girmek için güvenimiz var. ²⁰İsa bu girişi, perdeden, yani Kendi bedeninden geçen taze ve diri bir yol olarak bizim için kutsadı. ²¹Ayrıca Tanrı’nın evi üzerine büyük bir kâhinimiz var. ²²Bunlara sahip olduğumuza göre, yüreklerimizi kötü vicdandan serpmiş^a ve bedenimizi temiz suyla yıkamış olarak, tam iman güvencesinde, samimi bir yürekle Tanrı’ya yaklaşalım. ²³Sarsılmadan bu umudun ikrarını sıkı tutalım. Çünkü vadetmiş olan Tanrımız güvenilirdir. ^24-25Biz, bazılarının alıştığı gibi, toplanmayı bırakmayıp, aksine o günün yaklaşmakta olduğunu gördüğünüz ölçüde, fazlasıyla birbirimizi teşvik ederek, sevgiye ve iyi işlere özendirmek amacıyla birbirimizi düşünelim. ²⁶Çünkü biz, gerçeğin bilgisine sahip olduktan sonra, rızayla günah işliyorsak, bundan böyle günahlarla ilgili bir kurban kalmaz. ²⁷Aksine, yargıya ve karşı duranları yiyip bitirmek üzere olan ateşin hararetine dair korkunç bir bekleyiş kalır. ²⁸Musa’nın Yasası’nı reddetmiş olan bir kişi, iki veya üç tanığın sözü üzere merhamet edilmeksizin ölür. ²⁹Tanrı’nın Oğlu’nu ayaklar altında çiğnemiş, aracılığıyla kutsal kılındığı antlaşmanın kanını bayağı saymış ve Lütuf Ruhu’nu hor görmüş bir kişi, sizce bundan ne kadar daha kötü bir cezaya layık görülecektir? ³⁰Çünkü “Öç Bana aittir, Ben karşılığını vereceğim.” diyor Rab. Ve yine, “Rab, halkını yargılayacak.” demiş Olan’ı tanıyoruz. ³¹Yaşayan Tanrı’nın ellerine düşmek korkunçtur! ³²İlk günleri anımsayın. O günlerde aydınlandıktan sonra, acılara karşı büyük bir mücadeleye dayandınız. ³³Bir yandan hakaretlerle ve sıkıntılarla rezil edildiniz, bir yandan böyle muamele edilenlerle paydaş oldunuz. ³⁴Çünkü hem zincirlerime acıdınız, hem de, göklerde kendinize ait daha iyi ve kalıcı malınız olduğunu bilerek mallarınıza el konulmasını sevinçle kabul ettiniz. ³⁵Bu yüzden güveninizi yitirmeyin; bunun büyük ödülü vardır. ³⁶Yani, dayanıklılığa ihtiyacınız var ki, Tanrı’nın isteğini yapmış olarak vaade kavuşasınız. ³⁷Çünkü artık “Azıcık zamandan sonra, gelecek olan gelecek ve gecikmeyecektir. ³⁸Doğruluk sahibi kişi, iman sayesinde yaşayacaktır. Eğer çekinip uzak durursa, Canım ondan hoşnut olmaz.” ³⁹Fakat biz, mahva götürecek olan çekinme duruşunda olan insanlar değiliz. İman edip canın kurtuluşuna kavuşanlarız.

^a“serpmiş” : bkz. İbraniler 9:19-28

Bölüm 10: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 11

¹İman, ümit edilen şeylerin temeline, görülmeyen şeylerin kanıtına güvendir. ²Nitekim imanla ilgili olarak atalara tanıklık edildi. ³Çağların, Tanrı’nın sözüyle düzenlenmiş olduğunu; görülenlerin, görünenlerden var olmadığını imanla anlıyoruz. ⁴İmanla Habil, Tanrı’ya, Kayin’in getirdiği sunudan daha üstün bir kurban sundu. İmanı aracılığıyla, Habil’in doğruluğa sahip olduğuna, tanıklık edildi. Tanrı, Habil’in sunularına dair tanıklık etti. Habil imanı aracılığıyla, ölmüş olduğu halde hâlâ konuşulmaktadır. ⁵İmanla Hanok, ölmesin diye bu dünyadan nakledildi. “Yoktu; çünkü Tanrı onu nakletti.” Zira nakledilişinden önce Hanok’un, Tanrı’yı hoşnut etmiş olduğuna tanıklık edilmiştir. ⁶Ancak iman olmadan Tanrı’yı hoşnut etmek imkânsızdır. Çünkü Tanrı’ya yaklaşacak kişinin, O’nun var olduğuna ve Kendisini arayanları ödüllendireceğine inanması lâzımdır. ⁷İmanla Nuh, henüz görülmeyen olaylar hakkında uyarılınca, hürmetle korkarak ev halkının kurtuluşu için bir gemi inşa etti. Nuh imanıyla, dünyayı mahkûm etti ve imana dayanan doğruluğa mirasçı oldu. ⁸İmanla İbrahim, miras olarak almak üzere olduğu yere gitmeye çağrıldığı zaman, itaat etti. Nereye gitmekte olduğunu bilmeden yola çıktı. ⁹İmanla, başkasına ait bir yer olan vadedilen toprakta, yabancı vaziyetinde yaşadı. Aynı vaade ortak mirasçılar olan İshak ve Yakup’la beraber çadırlarda yerleşti. ¹⁰Çünkü mimarı ve yapıcısı Tanrı olan temelli kenti bekliyordu. ¹¹İmanla Sara’nın kendisi de hamile kalmak için kuvvet aldı. Doğurganlık yaşı geçmişken doğum yaptı; çünkü vaadi vermiş olan Tanrı’yı güvenilir saydı. ¹²Ve böylece bir kişiden – hatta cinsel olarak ölü olan bir kişiden – sayıca göğün yıldızları gibi ve deniz kenarındaki sayılamaz kum taneleri gibi bir zürriyet doğdu. ¹³Bu kişilerin hepsi, imana sadık kalıp vaatleri almadan öldüler. Ancak vaatleri uzaktan gördüler, bağırlarına bastılar ve yeryüzünde kendilerinin yabancılar ve gurbetçiler olduklarını beyan ettiler. ¹⁴İşte böyle konuşanlar, bir vatan aramakta olduklarını gösteriyorlar. ¹⁵Çıktıkları ülkeyi anımsamakta olsalardı, dönmek için fırsat bulurlardı. ¹⁶Fakat şimdi, daha iyisini, yani göksel bir vatanı arzuluyorlar. Bu yüzden Tanrı, onların Tanrı’sı olarak anılınca onlardan utanmıyor. Çünkü onlar için bir kent hazırladı. ^17-18İmanla İbrahim, sınandığı zaman, İshak’ı sunakta sundu. Kendisine, “İshak’ta sana zürriyet tanınacak.” denilmiş, vaatleri sevinerek almış olan İbrahim, biricik oğlunu sunmaktaydı. ¹⁹İbrahim, Tanrı’nın bir kişiyi ölüler arasından bile diriltme gücünde olduğu kanaatindeydi. Mecazi olarak aynen İshak’ı ölümden geri aldı. ²⁰İmanla İshak, olacaklar hakkında Yakub’u ve Esav’ı bereketledi. ²¹İmanla Yakup, ölürken, Yusuf’un oğullarının her birini bereketledi ve değneğinin ucuna yaslanarak tapındı. ²²İmanla Yusuf, hayatı sona ererken, İsrailoğullarının Mısır’dan çıkışı hakkında söz edip bunu anımsadı ve kendi kemikleri hakkında emir verdi. ²³İmanla Musa, doğduğu zaman ebeveynleri tarafından üç ay gizlenildi. Çünkü çocuğu asil olarak gördüler ve kralın fermanından korkmadılar. ²⁴İmanla Musa, büyük olduğu zaman, Firavun’un kızının oğlu olarak tanınmayı reddetti. ²⁵Günahın geçici zevkine sahip olmak yerine Tanrı’nın halkıyla beraber kötü muamele edilmeyi seçti. ²⁶Mesih’in aşağılanmasına paydaş olmayı, Mısır’ın hazinelerinden daha büyük bir servet olarak saydı. Çünkü verilecek ödüle odaklanıyordu. ²⁷İmanla Musa, kralın öfkesinden korkmadan Mısır’ı geride bıraktı. Çünkü gözle görülemeyen Tanrı’yı görüyor gibi dayandı. ²⁸İlk doğanları öldürecek olan melek İsrail halkına dokunmasın diye Musa imanla, Fısıh kurbanının kesilmesini ve kanının kapılara sürülmesini sağladı. ²⁹İmanla İsrailliler, Kızıldeniz’den karadan geçer gibi geçtiler. Mısırlılar bunu yapmayı deneyince sular tarafından yutuldular. ³⁰İmanla çevresi yedi gün dolaşılınca, Eriha’nın surları düştü. ³¹İmanla fahişe Rahav, casusları barışçıl bir şekilde kabul ettiği için, itaatsizlik etmiş olanlarla birlikte ölmedi. ³²Ve daha ne diyeyim? Çünkü Gidyon, Barak, Şimşon, Yiftah, Davut, Samuel ve peygamberler hakkında anlatmayı denesem, zaman bana yetmez. ³³Onlar iman aracılığıyla krallıkları yendiler, doğruluk sağladılar, vaatleri sahiplendiler, aslanların ağızlarını kapadılar, ³⁴ateşin kuvvetini söndürdüler, kılıç ağızlarından kurtuldular, zayıfken kuvvetlendiler, savaşta güçlü oldular, yabancıların ordugâhlarını devirdiler. ³⁵Kadınlar ölülerini diriliş yoluyla aldılar. Kimileriyse işkence çektiler. Daha iyi bir diriliş elde etmek için, salıverilmeyi kabul etmediler. ³⁶Başkaları alay sözlerine, kamçı vuruşlarına maruz kaldılar, bazıları da zincirlendi ve hapsedildi. ³⁷Taşlandılar, testereyle biçildiler, sınandılar, katliama kurban giderek kılıçla öldüler. Koyun ve keçi derilerinde yaşadılar. Yokluk, zulüm çektiler ve kötü muamele gördüler. ³⁸Dünya onlara layık değildi. Issız yerlerde, dağlarda, mağaralarda ve yeryüzünün çukurlarında dolanıp durdular. ³⁹Bunların hepsi, iman aracılığıyla kendilerine tanıklık edildiği halde, vaade kavuşmadılar. ⁴⁰Biz olmadan onlar eksiksiz kılınmasın diye Tanrı, bizimle ilgili daha iyi bir şeyi öngörmüştü.

Bölüm 11: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 12

¹İşte bu yüzden biz de, etrafımızda bulut gibi yoğun, bu denli kalabalık bir tanık topluluğu bulunduğuna göre, her yükü ve bizi etkili bir şekilde kuşatan günahı kenara bırakıp önümüzde bulunan koşuyu dayana dayana koşalım. ²Bunu, imanın Kurucusu ve Tamamlayıcısı İsa’ya odaklanarak yapalım. İsa, önünde bulunan sevinç uğruna utancı hiçe sayıp çarmıha katlandı ve Tanrı’nın tahtının sağında oturmuştur. ³Yani, tükenerek canlarınızda bitkin düşmemek için, günahkârların Kendisine yönelik böyle bir karşıtlığına katlanmış Olan’ı düşünün. ⁴Siz, günaha karşı mücadele ederken, henüz kanınızı dökecek kadar direnmiş değilsiniz. ⁵Ayrıca, size oğullar diye hitap eden çağrıyı unutmuş oldunuz: “Oğlum, Rab’bin verdiği terbiyeyi hafife alma. Kendisi tarafından azarlandığın zaman, tükenme de. ⁶Çünkü Rab, sevdiği kişiyi terbiye eder, Kabul ettiği her oğulu değnekle terbiye eder.” ⁷Terbiye edilmek için dayanıyorsunuz. Tanrı, oğullarla ilgilenir gibi sizinle ilgileniyor. Yani, babası tarafından terbiye edilmeyen herhangi bir oğul var mı? ⁸Herkesin paydaş olduğu terbiyeden yoksunsanız, oğullar değil, gayri meşru çocuklarsınız. ⁹Kaldı ki, bize eğitmenler olan fiziksel hayatımızın babalarına saygı gösteriyorduk. Ruhların Babasına çok daha fazlasıyla boyun eğmeyecek miyiz? Bu, bize hayat sağlar. ¹⁰Çünkü bir yandan fiziksel babalarımız, kısa bir süre için, kendi uygun gördüklerine göre bizi terbiye ediyor oldular. Diğer yandan Tanrı, O’nun kutsallığına paydaş olalım diye, bize yararlı olacak şekilde bizi terbiye ediyor. ¹¹Terbiye edilmek, hiçbir zaman o anda bir sevinç kaynağı olarak görünmüyor. Aksine, bir üzüntü kaynağı olarak görünüyor. Fakat sonradan, bunun aracılığıyla eğitilmiş olanlara huzur veren ürünü olan doğruluğu sağlıyor. ¹²Bu yüzden, sarkık ellerinizi ve hareketsiz kalmış dizlerinizi yeniden doğrultun. ¹³Sakat olan uzvun bükülmesi yerine iyileştirilmesi için ayaklarınıza düz yollar yapın. ¹⁴Hem herkesle esenlik içinde olmak hem de kutsallık peşinde koşun. Kutsallık olmadan hiç kimse Rab’bi görmeyecektir. ¹⁵Dikkat edin ki, Tanrı’nın lütfundan yoksun kalan veya acılık kökü olarak filizlenen bir kişi sıkıntı yaratıp bir çok kişinin kirletilmesine sebep olmasın. ¹⁶Bir öğün için ilk oğulluk hakkını satmış olan Esav gibi ahlaksız veya bayağı olan bir kişi aranızda olmasın diye dikkat edin. ¹⁷Zira sonradan Esav’ın, bereketi miras olarak almak istediği zaman reddedildiğini biliyorsunuz. Çünkü tövbeyi gözyaşlarıyla aradığı halde, tövbe için yol bulamadı. ^18-19Zira dokunulabilir bir dağa, alevli bir ateşe, bir kara buluta, karanlığa, bir fırtınaya, bir borazanın sesine ve kimi sözlerin seslendirilmesine yaklaşmış değilsiniz. Bu sözlerin seslenişini duyanlar, daha fazlasının kendilerine söylenmemesini dilediler. ²⁰Çünkü, “Bir hayvan bile dağa dokunsa taşlanacaktır.” emrini kaldıramıyorlardı. ²¹Bu görünüş o kadar korku vericiydi ki Musa, “Dehşete kapıldım, titriyorum.” dedi. ²²Bunun aksine sizler, Siyon Dağı’na, yaşayan Tanrı’nın göksel Yeruşalim kentine, onbinlerce meleğe, ²³göklerde kaydedilmiş ilk doğanların toplanmasına ve topluluğuna, herkesin Yargıcı olan Tanrı’ya, eksiksiz kılınmış olan doğruluk sahiplerinin ruhlarına, ²⁴Yeni Antlaşmanın Aracısı olan İsa’ya ve Habil’in sunduğu kanın ifade ettiğinden daha üstün bir şey ifade eden serpmelik kana yaklaşmışsınızdır. ²⁵Konuşan’ı reddetmeyesiniz diye dikkat edin. Çünkü yeryüzünde kendilerini uyaranı reddedenler, yargıdan kaçamadılarsa, biz, göklerden Konuşan’dan yüz çevirirsek, yargıdan kaçamayacağımız, ne kadar daha kesindir! ²⁶O’nun sesi o zaman yeri sarstı. Ancak şimdi, “Ben, bir kez daha, yalnızca yeri değil, göğü de sarsacağım” diye vadetmiştir. ²⁷”Bir kez daha” sözü, sarsılabilen, yani yapılmış olan şeylerin ortadan kaldırılacağını belli ediyor. Bu, sarsılamayan şeyler kalsın diye olacak. ²⁸Bu yüzden biz, sarsılamaz bir krallık teslim alacağımıza göre, Tanrı’ya alçakgönüllülük ve hürmetle, O’nu hoşnut edecek şekilde hizmet etmemizi sağlayan lütfa sahip olalım. ²⁹Çünkü Tanrımız yakıp yok eden bir ateştir.

Bölüm 12: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

İBRANİLER 13

¹Kardeş sevgisi baki kalsın. ²Misafirperverliği ihmal etmeyin. Çünkü bunun aracılığıyla bazıları, farkında olmadan melekleri konuk ettiler. ³Tutsak olanları, onlarla beraber tutsak edilmiş gibi, ve kötü muamele görenleri, kendiniz de bedende olanlar olarak hatırlayın. ⁴Herkeste evlilik şerefli, yatak lekesiz olsun. Ahlaksızlık ve zina edenleri Tanrı yargılayacak. ⁵Yaşayış tarzınız para sevgisinden uzak olsun; elinizdekiyle yetinin. Çünkü Tanrı, “Seni asla bırakmayacağım. Ve seni asla terk etmeyeceğim.” demiştir. ⁶Bundan dolayı bizler güvenle, “Rab bana Yardımcıdır. Korkmayacağım. İnsan bana ne yapacak?” diyoruz. ⁷Önderlerinizi anımsayın. Onlar size Tanrı’nın sözünü ilettiler. Onların tutumlarının sonuçlarını gözlemleyerek imanlarını örnek alın. ⁸İsa Mesih, dün, bugün ve sonsuza dek aynıdır. ⁹Çeşitli aykırı öğretilere kapılıp sürüklenmeyin. Çünkü yüreğin, yiyeceklerle değil, lütuf ile temellenmesi iyidir. Yiyeceklerle meşgul olmuş olanlar, bunlardan yarar görmediler. ¹⁰Buluşma çadırına bağlı olan hizmetleri yapanların yeme yetkisine sahip olmadıkları bir sunağımız var. ¹¹Çünkü kanı günah için başkâhin aracılığıyla En Kutsal Yer’e götürülen kurbanların bedenleri, ordugâhın dışında yakılır. ¹²Bu yüzden İsa da kendi kanıyla halkı kutsal kılsın diye, kent kapısının dışında acı çekti. ¹³Dolayısıyla biz, O’nun aşağılanmasına katlanarak ordugâhın dışına, O’nun yanına çıkalım. ¹⁴Çünkü burada kalıcı bir kentimiz yok. Aksine, gelecekte olacak olan kenti özlemle arıyoruz. ¹⁵Buna göre biz, Mesih aracılığıyla her zaman Tanrı’ya kurban sunusu olarak övgü – yani, O’nun ismini ikrar eden dudakların meyvesi – sunalım. ¹⁶İyilik yapmayı ve maddi yardımda bulunmayı ihmal etmeyin. Çünkü Tanrı, bu tarz kurbanlardan hoşnut kalır. ¹⁷Önderleriniz, hesap verecek olanlar olarak canlarınız uğruna bekçilik yapıyorlar. Bu yüzden onları izleyin ve onlara boyun eğin. Bunu yapın ki, onlar bu görevi inleyerek değil (çünkü öyle olursa size yararsız olur), sevinçle yapsınlar. ¹⁸Bizim için dua edin. Çünkü her şeyde iyi bir şekilde yaşam sürmek isteyip iyi bir vicdana sahip olduğumuzdan eminiz. ¹⁹Tez zamanda size iade edileyim diye, dua etmenizi fazlasıyla rica ediyorum. ²⁰Ebedi antlaşmayı sağlamış olan kanda, koyunların büyük Çobanı olan Rabbimiz İsa’yı ölüler arasından diri olarak çıkaran, esenlik kaynağı olan Tanrı, ²¹Kendi isteğini yapasınız diye sizi her iyi işte donanımlı kılsın. Kendisini memnun edecek olanı, İsa Mesih aracılığıyla sizde yapsın. Mesih’e sonsuza dek yücelik olsun! Amin. ²²Size rica ediyorum, kardeşler, yakarışla yaptığım bu öğüt sözünü hoş görün. Çünkü size kısaca yazdım. ²³Timoteos kardeş, salıverilmiştir; haberiniz olsun. Yakın zamanda gelirse kendisiyle beraber sizi göreceğim. ²⁴Bütün önderlerinizle bütün kutsallara selam söyleyin. İtalya’dan olanlar size selam söylüyorlar. ²⁵Lütuf hepinizle olsun. Amin.

Bölüm 13: Yazılı ve sesli anlatım

Sayfa Başına Dön

ANASAYFA