İSA'NIN TANRILIĞI

Çünkü bize bir çocuk doğacak,
Bize bir oğul verilecek.
Yönetim onun omuzlarında olacak.
Onun adı Harika Öğütçü, Güçlü Tanrı,
Ebedi Baba, Esenlik Önderi olacak.

Davut’un tahtı ve ülkesi üzerinde egemenlik sürecek.
Egemenliğinin ve esenliğinin büyümesi son bulmayacak.
Egemenliğini adaletle, doğrulukla kuracak
Ve sonsuza dek sürdürecek.
Her Şeye Egemen RAB’bin gayreti bunu sağlayacak.
(Yeşaya 9:6-7, Kutsal Kitap)

İsa’nın doğumundan yaklaşık 700 yıl önce Yeşaya peygamber, O’nun doğumunu ve krallığını ilan etti. “Bize bir çocuk doğacak, bize bir oğul verilecek.” Doğacak çocuk, verilecek olan Oğul’dur. Çocuğun doğumundan önce de Oğul vardı. Doğacak çocuk Kral Davut’un soyunun krallık hakkına varis olacak. Ama Davut’un diğer varislerinden farklı olarak Yeşaya’nın öngördüğü kişinin krallığı sonsuz olacak. Her Şeye Egemen RAB’bin gayreti bunu sağlayacak. Ama Yeşaya tarafından doğumu ilan edilen kralın Kendisi de “Güçlü Tanrı”dır. 10:21 ayetinde Yeşaya, aynı unvanı kullanıyor: Geriye kalanlar, Yakup soyundan sağ kalanlar, Güçlü Tanrı’ya dönecekler. Verilen Oğul, İsrail’in Tanrısı’dır. O anlamda “Ebedi Baba”dır. 63:16 ayetinde Yeşaya, Babamız’sın, ya RAB, ezelden beri adın “Kurtarıcımız” dır dedi. Doğacak Kişi, ulusun Babasıdır. Yeşaya’nın ilan ettiği Kişi, İsa Mesih’tir. İsa’nın Kendisi şöyle dedi: Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi (Yuhanna 3:16, Kutsal Kitap).

Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır,
Krallığının asası adalet asasıdır.
Doğruluğu sever, kötülükten nefret edersin.
Bunun için Tanrı, senin Tanrın,
Seni sevinç yağıyla
Arkadaşlarından daha çok meshetti. (Mezmur 45:6-7, Kutsal Kitap)

İsa’nın doğumundan yüzlerce yıl önce yazılmış bu Mezmur da Mesih’in krallığını öngördü. Mezmur’un bu ayetlerinin hitap ettiği Kişi Tanrı’dır: “Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır.” Fakat sonra aynı Kişi'ye meshedilmiş insani kral olarak hitap ediyor: “Bunun için Tanrı, senin Tanrın, seni sevinç yağıyla arkadaşlarından daha çok meshetti.” Hitap edilen Kişi hem Tanrı’dır hem de insandır. İncil’in İbraniler kitabına göre bu ayetlerde hitap edilen Kişi Tanrı Oğlu İsa Mesih’tir (İbraniler 1:8-9)

Kral Uzziya’nın öldüğü yıl yüce ve görkemli Rab’bi gördüm; tahtta oturuyordu, giysisinin etekleri tapınağı dolduruyordu. Üzerinde Seraflar duruyordu; her birinin altı kanadı vardı; ikisiyle yüzlerini, ikisiyle ayaklarını örtüyor, öbür ikisiyle de uçuyorlardı. Birbirlerine şöyle sesleniyorlardı: “Her Şeye Egemen RAB kutsal, kutsal, kutsaldır. Yüceliği bütün dünyayı dolduruyor.” Seraflar’ın sesinden kapı söveleriyle eşikler sarsıldı, tapınak dumanla doldu. “Vay başıma! Mahvoldum” dedim, “Çünkü dudakları kirli bir adamım, dudakları kirli bir halkın arasında yaşıyorum. Buna karşın Kral’ı, Her Şeye Egemen RAB’bi gözlerimle gördüm.” Seraflar’dan biri bana doğru uçtu, elinde sunaktan maşayla aldığı bir kor vardı; onunla ağzıma dokunarak, “İşte bu kor dudaklarına değdi, suçun silindi, günahın bağışlandı” dedi. Sonra Rab’bin sesini işittim: “Kimi göndereyim? Bizim için kim gidecek?” diyordu. “Ben! Beni gönder” dedim. “Git, bu halka şunu duyur” dedi, “ ‘Duyacak duyacak, ama anlamayacaksınız, bakacak bakacak, ama görmeyeceksiniz! Bu halkın yüreğini duygusuzlaştır, kulaklarını ağırlaştır, gözlerini kapat. Öyle ki, gözleri görmesin, kulakları duymasın, yürekleri anlamasın ve bana dönüp şifa bulmasınlar.’ ” (Yeşaya 6:1-10, Kutsal Kitap)

Yeşaya peygamber RAB’bi gördü. O’nu gördüğü zaman Yeşaya kendi kirliliğinin farkında olup “Vay başıma! Mahvoldum çünkü dudakları kirli bir adamım, dudakları kirli bir halkın arasında yaşıyorum” dedi. Sonra Yeşaya sunaktan alınan bir kor ile temizlenip itaatsizlik eden İsrail’e gönderildi. Yeşaya’nın İsrail’e vereceği uyarıya karşı halkın yüreği daha da çok katılaşacak. Bu ayetlerle ilgili yorum yaparak Yuhanna şöyle yazdı: Yeşaya O’nun yüceliğini gördüğü zaman bu şeyleri söyledi ve O’na dair konuştu (Yuhanna 12:41). Yeşaya’nın gördüğü Kişi Rab İsa Mesih’ti.

Şöyle haykırıyor bir ses: “Çölde RAB’bin yolunu hazırlayın, bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın. Her vadi yükseltilecek, her dağ, her tepe alçaltılacak. Böylelikle engebeler düzleştirilecek, sarp yerler ovaya dönüştürülecek. O zaman RAB’bin yüceliği görünecek, bütün insanlar hep birlikte onu görecek. Bunu söyleyen RAB’dir.”

Ey Siyon’a müjde getiren, yüksek dağa çık! Ey Yeruşalim’e müjde getiren, Yükselt sesini, bağır, sesini yükselt, korkma. Yahuda kentlerine, “İşte, Tanrınız!” de. İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, kudretiyle egemenlik sürecek. Ücreti kendisiyle birlikte, ödülü önündedir. Sürüsünü çoban gibi güdecek, kollarına alacak kuzuları, bağrında taşıyacak; usul usul yol gösterecek emziklilere. (Yeşaya 40:3-5,9-11, Kutsal Kitap)

Yeşaya peygamber İsrail’in Tanrısı’nın dünyaya geleceğini ilan etti. Yaklaşık 700 yıl sonra İsa’nın gelişini ilan eden Yahya şöyle dedi: Yeşaya peygamberin dediği gibi, “‘Çölde Rab’bin yolunu düzleyin’ diye haykıranın sesiyim” ben (Yuhanna 1:23).

Yeşaya peygamber bütün insanların RAB’bin yüceliğini göreceğini söyledi. Yuhanna buna şöyle tanıklık etti: Söz beden halini aldı ve aramızda yaşadı. O’nun yüceliğini – Baba’dan gelen biricik oğulun yüceliğine ait bir yüceliği – gördük. Lütuf ve gerçekle doluydu (Yuhanna 1:14).

Yeşaya peygamberin sözüne göre RAB Tanrı “sürüsünü çoban gibi güdecek.” İsa şöyle konuştu: İyi Çoban Ben’im, koyunlarımı tanıyorum ve koyunlarım tarafından tanınıyorum, Tıpkı Baba’nın Beni ve Benim de Baba’yı tanıdığım gibi. Ve canımı koyunlar uğruna feda ederim. (Yuhanna 10:14-15).

RAB, İsrail’in Kralı ve Kurtarıcısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, “İlk ve son benim, Benden başka Tanrı yoktur.” (Yeşaya 44:6, Kutsal Kitap)

Ölümden dirilmiş olan İsa Mesih şöyle konuştu: Korkma! İlk Olan, Son Olan ve Diri Olan Ben’im. Ölüydüm; bak, ebediyen diriyim. Amin. Ölümün ve ölüler diyarının anahtarları Ben’dedir. (Vahiy 1:17-18)

Ben gizlide, karanlık diyarının bir yerinde söylemedim; Yakub zürriyetine: beni boş yere arayın, demedim; ben, RAB, hak söyliyen, doğru şeyleri bildiren benim. (Yeşaya 45:19, eski çeviri)

Başlangıçtan beri gizlice söylemedim; vaki olduğu zamandan beri ben oradayım; ve şimdi Rab Yehova ve onun Ruhu beni gönderdi. (Yeşaya 48:16, eski çeviri)

Bellidir ki bu ayetlerde konuşan Kişi aynıdır, Rab’bin Kendisi. Ama RAB, RAB tarafından gönderildi. Yuhanna söyle yazdı: Ve biz gördük, tanıklık da ederiz ki; Baba Oğul’u dünyanın Kurtarıcısı olarak göndermiştir (1 Yuhanna 4:14).

Konuşun, davanızı sunun, birbirinize danışın. Bunları çok önceden duyurup bildiren kim? Ben RAB, bildirmedim mi? Benden başka Tanrı yok, adil Tanrı ve Kurtarıcı benim. Yok benden başkası. “Ey dünyanın dört bucağındakiler, Bana dönün, kurtulursunuz. Çünkü Tanrı benim, başkası yok. Kendi üzerime ant içtim, ağzımdan çıkan söz doğrudur, boşa çıkmaz: Her diz önümde çökecek, her dil bana ant içecek. (Yeşaya 45:21-23, Kutsal Kitap)

Her diz Tanrı’ya çökecek, her dil O’na ant içecek. RAB’den başkası buna layık değildir. Filipililer 2:5-11 şöyle yazıyor:

Mesih’te de olan tutum zihninizde yer edinsin; Tanrı suretinde olmasına rağmen Tanrı’yla eşit olmayı, bunu gaspetmek olarak görmedi. Fakat kul suretini alıp insanların benzeyişinde oldu ve ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan görünümünde bulunup kendisini alçalttı. Ölüme, hatta çarmıh ölümüne, itaatkâr oldu. Ve bu yüzden Tanrı O’nu üstün derecede yükseltti ve O’na her isimden üstün bir isim verdi, öyle ki İsa ismine, göklerdeki, yeryüzündeki ve yer altındakilerin hepsi dizi çöksün ve Baba Tanrı’nın yüceliği için her dil İsa Mesih’in Rab olduğunu ikrar etsin.

İsa Mesih’e her diz çökecek, her dil İsa’nın Rab olduğunu söyleyecek. İsa Mesih bir “başkası” değildir. İsa Mesih ebedi Tanrı Oğlu RAB’dir.

¹⁰Terennüm et, ve sevin, ey Sion kızı; çünkü işte, ben geliyorum, ve senin içinde oturacağım, RABBİN sözü. ¹¹Ve o gün çok milletler RABBE yapışacaklar, ve benim kavmım olacaklar; ve ben senin içinde oturacağım, ve beni orduların RABBİ sana gönderdiğini bileceksin. (Zekeriya 2:10-11, eski çeviri)

10. ayete göre RAB’bin Kendisi gelip halkı arasında oturacak. 11. ayete göre bu Kişi RAB tarafından gönderilmiş olacak. RAB, RAB’bi gönderecek. Baba Oğul’u gönderecek. Baba RAB’dir. Oğul da RAB’dir.

¹Bildiri: İşte RAB’bin İsrail’e ilişkin sözleri. Gökleri geren, yeryüzünün temelini atan, insanın içindeki ruha biçim veren RAB şöyle diyor: …¹⁰Davut soyuyla Yeruşalim’de oturanların üzerine lütuf ve yakarış ruhunu dökeceğim. Bana, yani deştiklerine bakacaklar; biricik oğlu için yas tutan biri gibi yas tutacak, ilk oğlu için acı çeken biri gibi acı çekecekler. (Zekeriya 12:1,10; Kutsal Kitap)

İsa’nın doğumundan 500 yıl önce yazılan bu peygamberlik sözlerinde gelecekteki İsrail’in tövbe edişi tarif edildi. Yeruşalim’de oturanların deştikleri Kişi RAB’bin Kendisidir. İsa Mesih çarmıhta öldüğü zaman, elleri ve ayakları çivilerle ve böğrü mızrakla deşildi. Mesih’in ikinci gelişinde İsrail O’nu Tanrı Oğlu olarak tanıyacak.

Dünya üzerinde Ben Seni yücelttim. Yapmam için Bana vermiş olduğun işi tamamladım. Ve şimdi, ey Baba, dünya var olmadan önce Senin yanında sahip olduğum yücelikle Beni Kendi yanında yücelt. (Yuhanna 17:4-5)

Bu sözler İsa’nın duasıydı. Dünya var olmadan önce ebedi Tanrı Oğlu, Baba ile beraber yüceliğe sahipti. Gerçekleşmek üzere olan ölümü ve ölümden dirilişinden sonra Mesih, Baba’nın yanında tekrar aynı yüceliğe sahip olacak.

Başlangıçta Söz vardı, Söz Tanrı’yla birlikteydi ve Söz Tanrı’ydı. O başlangıçta Tanrı’yla birlikteydi. Her şey O’nun aracılığıyla var oldu ve var olmuş olan hiçbir şey O’nsuz var olmadı… Söz beden halini aldı ve aramızda yaşadı. O’nun yüceliğini – Baba’dan gelen biricik oğulun yüceliğine ait bir yüceliği – gördük. Lütuf ve gerçekle doluydu. (Yuhanna 1:1-3,14)

Söz Tanrı’yla birlikteydi ve Söz Tanrı’ydı. Söz beden alıp aramızda yaşadı.

Benim koyunlarım sesimi işitirler, Ben onları tanıyorum ve Beni izlerler. Ben onlara ebedi hayat veririm ve ebediyen asla mahvolmazlar. Hiç kimse de onları elimden kapmayacak. Onları bana vermiş olan Babam her şeyden üstündür ve hiç kimsenin onları Babamın elinden kapmaya gücü yoktur. Ben ve Baba biriz. (Yuhanna 10:27-30)

Bu sözler İsa Mesih’in sözleridir. Tanrı’nın halkının Çobanı olarak konuştu. Koyunlarına sonsuz yaşam verir. Mesih ebedi Tanrı Oğlu’dur. Baba ile birdir.

Ama onikilerden biri olan İkiz denilen Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. Onun için diğer öğrenciler ona, “Rab’bi gördük” dediler. Tomas ise onlara, “O’nun ellerinde çivilerin izini görmezsem, parmağımı çivilerin izine sokmazsam ve elimi böğrüne sokmazsam, asla inanmayacağım” dedi. Sekiz gün sonra İsa’nın öğrencileri tekrar içerideydiler; Tomas da onlarla beraberdi. Kapılar kapalı olduğu halde, İsa geldi ve ortada durup “Esenlik size” dedi. Sonra Tomas’a, “Parmağını buraya getir, ellerime bak ve elini uzatıp böğrüme sok. İmansız olma, imanlı ol” dedi. Tomas O’na “Rab’bim ve Tanrım” diye cevap verdi. İsa ona, “Beni görmüş olduğun için inandın. Görmemiş ama inanmış olanlara ne mutlu” dedi. (Yuhanna 20:24-29)

İsa ölümden dirildi. Dirilişinden sonra diğer öğrencileri O’nu gördü ama Tomas o anda onlarla birlikte değildi. Bu ayetlerdeki diyalog sonunda Tomas İsa’ya “Rabbim ve Tanrım!” dedi. “Beni gördüğün için mi iman ettin? Görmeden iman edenlere ne mutlu!” cevabını vermekle İsa, hem Tomas’ın imanının az olduğunu söyledi hem de Tomas’ın sözlerini doğruladı.

Baba Tanrı’dan ve Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’ten lütuf, merhamet ve esenlik senin olsun. (Titus 1:4)

Mübarek umudu, Ulu Tanrı ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in yüceliğinin görünmesini bekleyerek… (Titus 2:13)

Ama Kurtarıcımız Tanrı’nın şefkati ve insana olan sevgisi göründüğü zaman, doğrulukta yaptığımız işlere dayalı olarak değil, Kendi merhametine göre yeniden doğuş yıkaması ve Kutsal Ruh’tan yenilemesiyle bizi kurtardı. Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla Kutsal Ruh’u bolca üzerimize döktü. (Titus 3:4-6)

Pavlus bu mektubunda İsa Mesih’le ilgili olarak üç kez “Kurtarıcımız” unvanını kullandı. Ama RAB Tanrı Yeşaya peygamber aracılığıyla şu sözü söylemişti: “Ben, yalnız ben RAB’bim, Benden başka kurtarıcı yoktur” (Yeşaya 43:11, Kutsal Kitap). Ebedi Tanrı Oğlu İsa Mesih başka bir kurtarıcı değildir. Kendisi RAB Tanrı’dır.

Bu şeyleri duyan ve gören kişi, ben Yuhanna’yım. Duyduğum ve gördüğüm zaman, bu şeyleri bana gösteren meleğin ayakları önünde tapınmak için yere kapandım. Ve o bana şöyle dedi: “Sakın yapma. Seninle, kardeşlerin olan peygamberlerle ve bu kitabın sözlerine uyanlarla beraber ben bir hizmetkârım. Tanrı’ya tapın.” (Vahiy 22:8-9)

Vahiy alan Yuhanna onunla konuşan meleğe tapacaktı ama melek Yuhanna’nın ona tapınmasını kabul etmedi. Tersine melek Yuhanna’ya “Tanrı’ya tap!” dedi. Ama İsa Mesih insanların Kendisine tapınmasını kabul etti:

İsa adamı Ferisilerin dışarı attıklarını duydu. Onu bulup, “Tanrı’nın Oğlu’na iman ediyor musun?” diye sordu. Adam İsa’ya “Ya O kimdir, efendim, ki O’na iman edeyim?” diye cevap verdi. İsa ona, “Hem O’nu gördün hem de seninle konuşan O’dur” dedi. Adam, "İman ediyorum, Efendim!" dedi. Ve İsa’ya tapındı. (Yuhanna 9:35-38)

İsa karşılarına çıkıp “selamlar!” dedi. Yanına gelip ayaklarına sarılarak İsa’ya tapındılar. (Matta 28:9)

Bu konunun girişinde Yeşaya peygamberin sözlerini okuduk. Yeşaya’nın öngördüğü gibi, bize bir çocuk doğdu, bize bir Oğul verildi. Oğul bizi kurtarmak için Baba tarafından gönderildi. İsa şöyle anlattı: Tanrı, Oğlu’nu dünyayı yargılamak için göndermedi, dünya O’nun aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi (Yuhanna 3:17).